Deel 1 gaat over dat de pornomind onderdeel is van de oerhersenen
Deel 2 gaat over het groepsfenomeen
Deel 3 gaat over het probleem met de pornomind in onze maatschappij
Deel 4 gaat over de oplossing
Bijlage (dit deel) gaat over de werking van de neurotransmitters, en dan met name Dopamine
Bijlage gaat over de oorsprong en werking van onze oerhersenen en het pornomind stuk hierbinnen

Neurotransmitters en hormonen

De oerhersenen en het pornomind hierbinnen, werken op neurotransmitters en hormonen. Hormonen zijn stoffen die signalen overbrengen via klieren in de bloedbaan aan doelcellen of -organen. Neurotransmitters worden via de zenuwen (neuronen) overgedragen aan de doelcellen of -organen[1]. Hormonen en neurotransmitters zijn voor enorm veel functies en processen belangrijk onder andere: Gedrag, gevoel en emoties, Groei en ontwikkeling, Spijsvertering, Voortplanting, Water- en zouthuishouding[2]. Alles wat we doen triggert de neurotransmitters en hormonen om ons te laten overleven.

Neurotransmitters zijn bijvoorbeeld dopamine, efedrine, oxytocine, serotonine. Ze zijn belangrijk, omdat:

  1. Neurotransmitters overlevingsmechanismes triggeren zoals: vechten, vluchten, bevriezen, pleasen en fantaseren.
  2. Neurotransmitters een stabiele situatie reguleren: waarbij evenwicht in bloedspiegel, suikerspiegel, zoutspiegel, etc wordt georganiseerd of
  3. Neurotransmitters zorgen dat we ons tevreden en beloond voelen.

De derde belangrijke functie van neurotransmitters voor beloning kan voor grote problemen zorgen in ons huidige maatschappelijke systeem in relatie tot verslavingen en machtsverhoudingen. En dan heeft met name de neurotransmitter dopamine grote impact.

De neurotransmitter dopamine komt vrij in de oerhersenen wanneer het beloningssysteem van de hersenen getriggerd wordt. En dopamine is behoorlijk verslavend!

Als iemand in verslavingsmodus is, er is een (on)natuurlijke machtsverhouding of ander verslavend gedrag, dan wordt het beloningssysteem van het pornomind extern getriggerd en komt dopamine vrij.

Als de dopamine door drugsgebruik of verslavend gedrag van buiten de pornomind wordt aangevoerd, worden de hersenen minder gevoelig voor de lichaamseigen dopamine. De neurotransmitters binden normaal gesproken aan een ontvanger (receptor) op de hersencellen. Drugs en gedrag hebben effecten op deze receptoren. Zonder de extern ingebrachte dopamine ontstaat dan minder binding van eigen dopamine, en wordt er een dopamine tekort ervaren. Hierdoor voelt iemand zich slap, zwak, ontevreden, neerslachtig. Pas als de extern aangevoerde dopamine weer ingebracht wordt verdwijnen deze gevoelens. Een verslaving is geboren. Succes, faam en roem zijn geen keuze meer maar een must!

Neem contact op als je hier meer over wilt weten, denkt dat een opstelling je kunt helpen, of als je gewoon ergens over wilt spreken in relatie tot deze problematiek.

Naar deel 4: de oplossing